نوشته‌ها

تفاوت تلویزیون های OLED ال جی و QLED سامسونگ

ابتدا شرکت سامسونگ که یکی از بزرگترین سازندگان تلویزیون در جهان می باشد در نمایشگاه CES 2017 از تکنولوژی جدید ساخت تلویزیون با نام QLED رونمایی کرد. در حال حاضر شرکت سامسونگ در اکثر تیزر های تبلیغی، خود را مبدع تکنولوژی QLED می‌داند و نام آن را به ثبت تجاری نیز رسانده است.

رقابت سنگین سامسونگ و ال جی در تولید تلویزیون

اوایل امسال سامسونگ اعلام کرد که با همکاری دو شرکت چینی TCL و هایسنس، «اتحاد QLED» را تشکیل داده است. رقیب اتحاد QLED، اتحاد غیر رسمی OLED است که از شرکت‌های ال‌جی، سونی و پاناسونیک تشکیل شده است. هرچند ال‌جی همچون سامسونگ دست به تشکیل اتحاد نزده است.

در ادامه مقاله تفاوت های این دو نوع تکنولوژی ساخت تلویزیون را بررسی خواهیم کرد :

در ابتدا توضیحی در مورد تلویزیون LCD و LED:

چیزی به اسم تلویزیون LED وجود خارجی ندارد

a3c5e41a-a52f-4ecc-918e-0ac3db1732a2

آن‌چه در بازار به LED مشهور است، در واقع LCD-هایی هستند که نور زمینه‌ی آن‌ها از طریق لامپ LED تأمین می‌شود. نام صحیح این تلویزیون‌ها «LED Backlit LCD» است؛ اما شرکت‌های سازنده‌ی تلویزیون با زیرکی، به‌ اختصار نام LED بر آن‌ها می‌گذارند.

در حالی که تلویزیون‌های OLED نور و رنگ خود را مستقیما از لامپ‌های LED رنگی تأمین می‌کنند، تلویزیون‌های LED بازار همچنان از کریستال مایع برای تولید رنگ استفاده می‌کنند. تلویزیون‌های QLED سامسونگ نیز مانند تلویزیون‌های به‌اصطلاح LED، ماهیتا نوعی LCD محسوب می‌شوند.

توضیحی کوتاه در مورد تلویزیون های OLED

OLED مخفف عبارت «دیود ارگارنیک تابش‌دهنده‌ی نور» است. به بیان بسیار ساده، صفحات OLED از LED-های ارگانیک کوچکی استفاده می‌کنند که درصورت دریافت الکتریسیته، نور رنگی از خود ساطع می‌کنند. هر لامپ LED به‌تنهایی یک پیکسل پنل تلویزیون OLED را تشکیل می‌دهد؛ در نتیجه برای ساخت این تلویزیون‌ها به میلیون‌ها عدد لامپ LED (به‌طور دقیق ۲,۰۷۳,۶۰۰ عدد در تلویزیون‌های فول اچ‌دی و ۸,۲۹۴,۴۰۰ عدد در تلویزیون‌های ۴K) نیاز است. هرکدام از این میلیون‌ها LED کوچک‌ می‌توانند به‌ تنهایی و به‌ صورت مستقل از یکدیگر، رنگ خاص خود را تولید کنند یا روشن و خاموش شوند. هنگام نمایش رنگ سیاه نیز LED-های متناظر با پیکسل‌های سیاه کاملا خاموش می‌شوند که منجر به ایجاد عمیق‌ترین رنگ سیاه ممکن و کنتراست بی‌نهایت می‌شود.

تکنولوژی جدید ساخت تلویزیون به اسم QLED چیست؟

تلویزیون‌های QLED (بخوانید کیولِد) درواقع LCD-هایی هستند که برای افزایش کیفیت تصویر خود از تکنولوژی نقاط کوانتومی استفاده می‌کنند. سامسونگ ادعا می‌کند QLED از تمامی دیگر تکنولوژی‌های ساخت نمایشگر روشنایی بیشتری تولید می‌کند و عمق رنگ سیاه آن از تلویزیون‌های LCD متداول بیشتر است.

45d24ef7-f718-4421-8ce4-bec9e97937cf

به‌صورت خلاصه می‌توان گفت نقاط کوانتومی مانند فیلتری عمل می‌کنند که باعث می‌شود پنل‌های LCD مجهز به آن، رنگ‌های خالص و روشن‌تری نسبت به پنل‌های متداول LCD تولید کنند.

جالب است بدانید استفاده از تکنولوژی نقاط کوانتومی در تلویزیون موضوع جدیدی نیست و خود سامسونگ چندین سال است از آن در تلویزیون‌های SUHD خود استفاده می‌کند. حقیقت این است که تنها تفاوت عمده‌ی تلویزیون‌های جدید سامسونگ با LCD-های مجهز به نقاط کوانتومی، استفاده از نانوکریستال‌های زینک سلنیوم سولفید (ZnSeS) در QLED است.

^{نقاط کوانتومی هنگامی که در معرض تابش نور قرمز قرار می‌گیرند، رنگ‌هایی روشن و با طول موجی خاص تولید می‌کنند که برای استفاده در تلویزیون‌های LCD ایده‌آل است.}

تلویزیون‌های LCD برای اینکه بتوانند به استانداردهای مورد نیاز برای دریافت گواهی Ultra HD Premium (مخصوصا استانداردهای مرتبط با طیف رنگی) از اتحادیه‌ی اولترا اچ‌ دی دست پیدا کنند، مجبورند به‌ نوعی از تکنولوژی نقاط کوانتومی استفاده کنند. ازآنجایی‌ که تکنولوژی نقاط کوانتومی تنها در تلویزیون‌های LCD پریمیوم استفاده می‌شود و می‌توان از آن به‌ عنوان سنگ محک و معیار تفاوت بین تلویزیون‌های پایین‌رده و بالارده استفاده کرد، سامسونگ عقیده دارد سازندگان تلویزیون بهتر است برای پیشگیری از ایجاد سوء تفاهم، مستقیما از نام QLED برای اشاره به تلویزیون‌های LCD مجهز به نقاط کوانتومی استفاده کنند.

البته این نظر سامسونگ است و بسیاری از کارشناسان عقیده دارند استفاده از نام QLED تنها یک تکنیک بازاریابی برای رقابت با تلویزیون‌های OLED است.

QLED یک تکنولوژی تابشی نیست

QLED یک تکنولوژی تابشی نیست. تابشی یا ساطع‌کننده (Emissive)، به تکنولوژی‌هایی گفته می‌شود که در آن‌ها نور از ابتدا به‌ صورت رنگی تابیده می‌شود و نیازی به عبور از فیلتری خاص برای به‌ دست آوردن رنگ ندارد. تلویزیون‌های OLED، پلاسما و حتی تلویزیون‌های CRT قدیمی، همگی از نوع تابشی هستند.

08541887-25b4-4985-a701-e750ebeeeb75

در تلویزیون‌های LCD، نورِ بی‌رنگِ زمینه با عبور کردن از فیلتری از جنس کریستال مایع، به‌ خود رنگ می‌گیرد. تلویزیون‌های QLED نیز ساختاری مانند LCD دارند؛ با این تفاوت که با استفاده از غشائی از نقاط کوانتومی، دقت رنگ و روشنایی آن‌ها بسیار بهبود پیدا می‌کند. بنابراین تکنولوژی تلویزیون‌های QLED برخلاف OLED از نوع انتقالی (Transmissive) است.

مقایسه QLED با OLED به صورت دقیق

در بالا با تکنولوژی‌های QLED و OLED تا حدودی آشنا و متوجه تفاوت‌های ماهیتی این دو تکنولوژی ساخت تلویزیون شدیم، اما به طور دقیقتر میخواهیم ویژگی هایی چون کنتراست، زاویه‌ی دید، روشنایی و دیگر فاکتورهای مشخص‌کننده‌ی کیفیت تصویر در تلویزیون‌های مجهز به این دو تکنولوژی را مورد بررسی قرار دهیم.

مقایسه QLED و OLED در روشنایی

در زمینه روشنایی تلویزیون های QLED برتر از تلویزیون های OLED هستند

تقریبا همه این موضوع را قبول دارند که وقتی حرف از روشنایی زده می شود تلویزیون های QLED را برتر از سایر تلویزیون های موجود در بازار بدانند. به‌طور کلی LCD-ها، حتی در مدل‌های میان‌رده، توانایی بسیار بالایی در تولید روشنایی دارند؛ به‌طوری که هنگام مقایسه‌ی تلویزیون‌های LCD و OLED، همواره از روشنایی بالای LCD به‌عنوان بزرگ‌ترین مزیت آنها یاد می‌شود. استفاده از نقاط کوانتومی در پنل‌های LCD، این نقطه‌ی قوت را بیش از پیش برجسته می‌کند.

درحالی که روشن‌ترین OLED-ها ماکزیمم روشنایی حدود ۷۰۰ نیت دارند، سامسونگ ادعا می‌کند تلویزیون‌های QLED می‌توانند به روشنایی خیره‌کننده‌ی ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ نیت دست پیدا کنند.

ff0f4aa2-fd7f-4404-af99-61a4a33b22c1

علاوه بر روشنایی بیشتر، سامسونگ می‌گوید تلویزیون‌های QLED «حجم رنگ» بیشتری نسبت به سایر تلویزیون‌ها دارند. منظور از حجم رنگ «قابلیت نمایش رنگ‌ها در روشنایی زیاد، بدون از دست دادن اشباع» است. سامسونگ با توجه به همین نکته، ادعا می‌کند تلویزیون‌های QLED برای نمایش محتوای HDR مناسب‌تر هستند.

تلویزیون‌های QLED باتوجه به عدم توانایی نمایش رنگ سیاه، برای بالا بردن نسبت کنتراست خود مجبورند میزان ماکزیمم روشنایی خود را تا حد ممکن بالا ببرند. این موضوع باعث می‌شود هنگام تماشای تلویزیون در روشنایی روز یا شرایط نوری بسیار روشن، QLED برتری محسوسی نسبت به OLED داشته باشد.

مقایسه در زمینه عمق رنگ سیاه

در زمینه عمق رنگ سیاه تلویزیون های OLED برتر از تلویزیون های QLED هستند

توانایی تلویزیون در تولید رنگ سیاه عمیق و تیره، بنا بر اعتقاد بسیاری از کارشناسان مهم‌ترین فاکتور تعیین‌کننده‌ی کیفیت تصویر است. هرچه عمق رنگ سیاه بیشتر باشد، کنتراست نمایشگر بالاتر می‌رود و غنای رنگ‌ها افزایش پیدا می‌کند. وقتی صحبت از عمق رنگ سیاه به‌ میان می‌آید، OLED پیروز بلامنازع رقابت است.

db85d289-6322-4cbb-be53-9c09d546382a

^{نمایش کادر سفید توسط دو تلویزیون OLED و LCD بالارده. همان‌طور که مشخص است، تلویزیون LCD (سمت راست) با وجود استفاده از تکنولوژی تاریکی موضعی و خاموش کردن نور زمینه در وسط، همچنان در کناره‌ها از نشت نور رنج می‌برد.}

10c17312-39bf-4316-864c-491185cc699d

^{نمایش خط قطری سفید توسط تلویزیون OLED (سمت راست) و LCD (سمت چپ) در تاریکی مطلق}

اگرچه تلویزیون‌های QLED عمق رنگ سیاه بهتری نسبت به LCD-ها دارند، اما به دلیل استفاده از نور زمینه، همچنان نمی‌توانند مانند OLED-ها به کنتراست بی‌نهایت دست پیدا کنند. حتی با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ی تاریکی موضعی (Local Dimming)، تلویزیون‌های QLED همچنان از مشکلی با نام نشت رنگ (Light Bleed) رنج می‌برند.

مقایسه OLED و QLED از لحاظ طیف رنگ

تقریبا هر دو تکنولوزی ساخت تلویزیون (OLED و QLED )در این زمینه در حالت تساوی می باشند یعنی برتری خاصی نسبت به هم ندارند

f3d7dc3a-508c-46b5-af04-f47d2cb71c69

در حالت متداول تلویزیون‌ها و نمایشگرها معمولا قادر به نمایش ۱۶ میلیون رنگ (True Color یا عمق رنگ ۲۴ بیتی) هستند؛ اما برای دریافت استاندارد HDR، پنل تلویزیون باید بتواند بیش از ۱ میلیارد رنگ (Deep Color یا عمق رنگ ۳۰ بیتی) تولید کند.

تلویزیون‌های QLED با استفاده از نقاط کوانتومی می‌توانند طیف رنگی به‌مراتب گسترده‌تری از LCD-ها ارائه کنند. سامسونگ ادعا می‌کند تلویزیون‌های QLED با نمایش ۱۰۰ درصد رنگ‌های طیف DCI-P3، حتی از OLED-ها (که تا پیش از معرفی QLED وسیع‌ترین طیف رنگی را بین تمامی تلویزیون‌های بازار ارائه می‌دادند) نیز برتر هستند.

در اینجا نکته مهم این است که تفاوت بین طیف رنگی بسیار گسترده‌ی تلویزیون‌های QLED و OLED، به‌اندازه‌ی جهش از ۱۶ میلیون رنگ به یک میلیارد رنگ محسوس نیست.

مقایسه از لحاظ مقایسه از لحاظ زمان پاسخگویی

در این زمینه تلویزیون های OLED نسبت به تلویزیون های QLED برتر می باشند

زمان پاسخگویی یا Response Time به مدت‌ زمان لازم برای تغییر دادن وضعیت یک دیود از خاموش به روشن (یا بالعکس) گفته می‌شود. هرچه زمان پاسخگویی تلویزیون سریع‌تر باشد، کمتر شاهد اثر «تاری ناشی از حرکت» (Motion Blur) خواهیم بود. موشن بلور به حالتی گفته می‌شود که هنگام حرکت سریع اشیاء در تلویزیون، هاله‌ای در پشت مسیر حرکت تشکیل شود.

OLED که هر پیکسل آن را یک دیود کوچک تشکیل می‌دهد، از لحاظ زمان پاسخگویی QLED را با اختلاف پشت سر می‌گذارد. متأسفانه دیودهای تلویزیون‌های QLED نه‌ تنها از OLED کندتر هستند، بلکه از پنل‌های LCD معمولی نیز عقب‌تر هستند. در طرف دیگر، OLED با ریسپانس تایم کمتر از تلویزیون‌های پلاسما، سریع‌ترین زمان پاسخگویی را بین تمامی تکنولوژی‌های ساخت نمایشگر تا به‌ امروز دارد.

مقایسه از لحاظ تأخیر ورودی

در این زمینه OLED و QLED در حالت تساوی می باشند و برتری محسوسی نسبت به هم ندارند

تأخیر ورودی (Input Lag) به فاصله‌ی مدت‌ زمان دریافت تصویر از منبع خارجی تا نمایش آن روی تلویزیون گفته می‌شود. هنگام تماشای ویدئو، مادامی که صدا و تصویر با یکدیگر هماهنگ باشند، تأخیر ورودی حتی چندین ثانیه‌ای مشکلی ایجاد نخواهد کرد. مشکل زمانی ایجاد می‌شود که قصد استفاده از تلویزیون برای انجام بازی‌های ویدئویی داشته باشید. ازآنجایی که اکثر بازی‌های ویدئویی نیازمند واکنش سریع هستند، تأخیر ورودی حتی در حد چندین میلی‌ثانیه زیادتر، تجربه‌ی گیمینگ را به‌شدت تحت تأثیر قرار خواهد داد.

^{تأخیر ورودی (input lag) به معنای فاصله‌ی زمانی بین دریافت سیگنال از منبع خارجی و نمایش آن روی صفحه‌ی تلویزیون است.}

تلویزیون‌های OLED در ابتدا تأخیر ورودی چندان مناسبی نداشتند و به‌همین دلیل برای بازی‌های ویدئویی (مخصوصا بازی‌های شوتر آنلاین که نیازمند عکس‌العمل سریع هستند) توصیه نمی‌شدند. ال‌جی اما طی سال‌های گذشته با به‌روزرسانی سفت افزار (Firmware)، اینپوت لگ تلویزیون‌های خود را به‌ مراتب بهبود داده است.

در طرف دیگر، تأخیر ورودی تلویزیون‌های QLED بسته به مدل، مقادیر بسیار متفاوتی دارد. هرچند تقریبا تمامی تلویزیون‌های OLED و QLED بازار بالارده هستند و تاخیر ورودی آن‌ها با تلویزیون‌های ارزان و پایین‌رده قابل قیاس نیست؛ اما تلویزیون‌های LCD بالارده همچنان انتخاب اول گیمرهای حرفه‌ای به‌شمار می‌روند.

مقایسه در زمینه زاویه‌ی دید

در این زمینه OLED برتر می باشد.

بهترین حالت برای تماشای تلویزیون‌های QLED، تماشا از روبرو و بدون زاویه است. هرچه از مرکز تلویزیون زاویه بگیرید، کیفیت تصویر هم از لحاظ دقت رنگ و هم از لحاظ کنتراست، کاهش پیدا می‌کند. گرچه شدت این عیب بین مدل‌های مختلف QLED متفاوت است، اما در همه‌ی آن‌ها به‌ وضوح به‌ چشم می‌آید.

در دنیای LCD-ها، پنل‌های IPS ساخت LG بهترین و گسترده‌ترین زاویه‌ی دید را ارائه می‌کنند؛ اما همچنان توانایی رقابت با تکنولوژی OLED ندارند. صفحات OLED با ثابت نگه داشتن میزان روشنایی و دقت رنگ تا زاویه‌ی ۸۴ درجه، همچنان از لحاظ زاویه‌ی دید بین تمامی تکنولوژی‌های موجود در بازار رقیب ندارند.

بررسی و مقایسه در زمینه اندازه

در این زمینه کفه ترازو به نفع تلویزیون های QLED می باشد.

تولید نمایشگرهای OLED در ابعاد بزرگ کار بسیار سخت و پرهزینه‌ای است. به همین دلیل است که این تکنولوژی در صفحات کوچک تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها حضور گسترده‌تری نسبت به بازار تلویزیون دارد. جالب است بدانید XEL-1 اولین تلویزیون OLED تاریخ که در سال ۲۰۰۸ توسط سونی معرفی شد، ۱۱ اینچ بیشتر اندازه نداشت. از آن زمان تاکنون OLED-ها از لحاظ بیشینه‌ی سایز صفحه، راه درازی پیموده‌اند. تا همین چند سال پیش، تلویزیون‌های OLED بازار به سایز ۵۵ اینچ محدود می‌شدند؛ اما امروزه شاهد عرضه‌ی تلویزیون‌های OLED با ابعاد ۷۷ اینچی نیز هستیم.

^{تلویزیون UHD خمیده‌ی ۱۰۵ اینچی سامسونگ}

در سوی دیگر اما پنل‌های LCD محدودیت کمتری در رسیدن به ابعاد بزرگ‌تر دارند و از لحاظ نظری به‌ راحتی می‌توان آن‌ها را در سایز‌های ۱۰۰ اینچی و حتی بزرگ‌تر تولید کرد. اگرچه شاید اکثر مصرف کنندگان به تلویزیونی با ابعاد بالاتر از ۷۷ اینچ احتیاج نداشته باشند؛ اما از لحاظ فنی QLED در این زمینه نسبت به OLED برتری دارد.

طول عمر OLED بیشتر است یا QLED ؟

در حال حاضر برتری به نفع QLED می باشد ( البته در این زمینه شعارهای زیادی توسط دو غول تولید تلویزیون داده شده است و رقابت بسیار سنگین می باشد)

ال‌جی درباره‌ی عمر بالای پنل‌های OLED از مثال‌های زیادی استفاده می‌کند. در یکی از این مثال‌ها آمده است: «درصورت استفاده از تلویزیون‌های OLED به‌مدت ۵ ساعت در روز، پس از گذشت ۵۴ سال، تلویزیون تازه به نیمی از روشنایی اولیه‌ی خود خواهد رسید.» ازآنجایی که قدیمی‌ترین تلویزیون‌های OLED مربوط به سال ۲۰۱۳ می‌شوند، نمی‌توان هیچ‌کدام از ادعاهای LG را به بوته‌ی آزمایش گذاشت.

اگر نگران عمر تلویزیون خود هستید، می‌توانید با خیال راحت‌تری تلویزیون‌های QLED را انتخاب کنید؛ چرا که تکنولوژی LCD مدت زیادی است در بازار حضور دارد و عمر بالای صفحات ساخته‌شده با آن به اثبات رسیده است.

آیا در QLED و OLED سوختگی تصویر وجود دارد؟

این زمینه را میشود بیشتر از لحاظ تئوری بررسی کرد که در این صورت برتری با QLED می باشد

در تلویزیون‌های CRT، پلاسما و حتی LCD قدیمی، هنگامی که صفحه برای مدت زیادی یک تصویر ثابت را نشان می‌داد، شبحی از آن برای همیشه در تلویزیون باقی می‌ماند. به‌همین دلیل است که بعضی شبکه‌های تلویزیونی لوگوی خود را متحرک می‌سازند تا در اثر تماشای طولانی مدت تلویزیون، شبحی از لوگوی آن شبکه روی صفحه‌ی تلویزیون باقی نماند. این اثر که به Screen burn-in مشهور است، در تلویزیون‌های LCD جدید کمتر دیده می‌شود.

تلویزیون‌های OLED اما نسبت به سوختگی تصویر مصون نیستند. اگرچه احتمال بروز این مشکل در OLED-ها بسیار بعید است؛ اما از لحاظ نظری این امکان وجود دارد که درصورت استفاده از یک پیکسل OLED برای نمایش یک رنگ ثابت و روشن به مدت طولانی، آن پیکسل برای همیشه تاریک‌تر از بقیه‌ی پیکسل‌ها شود. برای مثال اگر چندین روز، به‌صورت ۲۴ ساعته یک شبکه‌ی خاص را با بالاترین تنظیمات روشنایی تلویزیون تماشا کنید، ممکن است شبحی از لوگوی آن شبکه روی صفحه‌ی تلویزیون باقی بماند.

اگرچه مشکل Screen burn-in در تلویزیون‌ها تقریبا به تاریخ پیوسته و بسیار بعید است تلویزیون‌های OLED با این مشکل مواجه شوند؛ اما از لحاظ تئوری QLED-ها در این زمینه از مصونیت بالاتری برخوردارند.

به طور خلاصه می توان گفت از لحاظ کیفیت تصویر، زاویه‌ی دید، کنتراست، مصرف انرژی، وزن و ضخامت، تلویزیون‌های OLED به‌راحتی QLED را پشت سر می‌گذارد.

QLED نیز همان‌طور که در این مقاله دیدیم، برتری‌های خاص خود را دارد؛ اما بیشتر این برتری‌ها از اهمیت مواردی که در آن OLED برتری داشت نیستند. برای مثال، سایز بالای ۱۰۰ اینچ، شاید برای بسیاری از افراد به اندازه‌ی کنتراست بی‌نهایت و زاویه‌ی دید گسترده مهم نباشد.

مهم‌ترین مزیت QLED، روشنایی خیره‌کننده‌ی آن به‌شمار می‌رود که آن هم تنها برای کسانی که در روشنایی روز از تلویزیون استفاده می‌کنند حائز اهمیت است.

در پایان نقد سایت معتبر CNET در این زمینه را بخوانید :

تلویزیون Q7 سامسونگ کیفیت تصویر خوبی دارد؛ اما به‌ پای تلویزیون‌های ارزان‌تر سری P ویزیو و تلویزیون‌های گران‌تر سری E7 ال‌جی نمی‌رسد. عمق رنگ سیاه و نسبت کنتراست، مخصوصا هنگام تماشای محتوای HDR [نسبت به تلویزیون‌های Visio و ال‌جی] بدتر است و «برتری رنگی» ادعایی سامسونگ، به‌سختی قابل احساس است.

تمامی تلویزیون‌های OLED-ای که تا به‌حال بررسی کرده‌ایم، کیفیت تصویر برتری نسبت به Q7 سامسونگ دارند. Q7 می‌تواند از تلویزیون‌های OLED مدل سال ۲۰۱۶ ال‌جی روشن‌تر باشد و در حالت HDR رنگ‌های بیشتری تولید کند؛ اما این دو مورد به معنای کیفیت بالاتر تصویر آن نسبت به OLED نیست.

تلویزیون های فروشگاه بانه نود

بهترین تلویزیون منحنی دیواری ال جی با ضخامت ۲٫۵ میلیمتر

تلویزیون اولد ( OLED – منحنی ) مدل w7 با تنها ضخامت ۲٫۵ میلیمتر که بسیار باریک و همچنین وزن بسیار کمی می باشد به بازار آمریکا و اروپا عرضه شد.

این تلویزیون که یکی از گرانترین و بی نظیرترین تلویزیون های منحنی سال ۲۰۱۷ می باشد که فعلا در سایز ۶۵ اینچ به بازار آمریکا و اروپا عرضه شده است و قرار است که تا اواخر سال سری ۷۷ اینچ آن نیز همچنین به بازار عرضه شود.

این تلویزیون ( OLED65w7 LG TV ) ابتدا ماه ژانویه در نمایشگاه CES معرفی شد و حالا علاقه مندان و طرفداران ال جی می توانند این تلویزیون را در آمریکا و اروپا تهیه کنند.

قیمت تلویزیون W7 ال‌جی در آمریکا ۷۷۹۹ دلار و در انگلستان ۷۹۹۹ یورو تعیین شده است.

امکان اتصال آن به دیوار فقط با استفاده از چند آهنربا وجود دارد. برای محقق کردن این ایده کمپانی ال‌جی تمامی اجزای الکترونیکی از جمله اولین کنترلر زمانی برای پنل نمایشگر (TCON)، تمامی پورت‌ها و نیز اسپیکرها را به یک ساندبار جداگانه منتقل کرده است. ال‌جی می‌گوید که ساندبار این تلویزیون همچنین امکان پخش صدا به صورت دالبی Atmos را دارد.

w7-thin-and-light2

ال جی دیسپلی یکی از زیر مجموعه های ال جی به قدرت شرکت ال جی به طور قابل ملاحظه ای افزوده است

ال‌جی دیسپلی یکی از زیر مجمموعه‌های ال‌جی است که به این کمپانی اجازه می‌دهد یکی از پیشگامان فناوری های جدید در نمایشگرهایش باشد.

گرچه تلویزیون مورد بحث به شکلی بسیار کامپکت و باریک طراحی شده، اما کیفیت آن بسیار بالا است. W7 کیفیتی مشابه با دیگر تلویزیون‌های اولد ۲۰۱۷ ال‌جی را ارائه می‌دهد و این یعنی رزولوشن این محصول ۴K بوده از فناوری‌های اچ‌دی‌آر و نیز دالبی‌ویژن پشتیبانی می‌کند. سیستم‌عامل این تلویزیون webOS است و امکان دسترسی به اپلیکیشن‌هایی چون نتفلیکس، آمازون و یوتیوب را با کیفیت ۴K HDR را به کاربر می‌دهد.

برای خرید تلویزیون W7 البته باید هزینه‌‌ی قابل توجهی را صرف کنید و این محصول را می‌توان یک دستگاه لوکس محسوب کرد که از این بابت می‌تواند با محصولات برندهای لوکسی چون Bang & Olufsen و Loewe رقابت کند.

تلویزیون های فروشگاه بانه ۹۰ ( خرید بانه )

معرفین تلویزیون در سایت اصلی شرکت ال جی

رقابت QLED با OLED جدی تر شد

2017-05-16/۱ دیدگاه/در تلویزیون, تلویزیون OLED /توسط

شرکت های سامسونگ، هایسنس و تی‌سی‌ال اتحاد همکاری خود را برای مشارکت و ارتقای طرح QLED مربوط به شرکت سامسونگ را آغاز کردند.

این مشارکت بین المللی نوید یک رقابت تنگاتنگ با تلویزیون های OLED توسط QLED ها را می دهد.

تا پیش از این تلویزیون هایی که توسط سامسونگ با فناوری کوانتوم دات ساخته می شدند QLED نامیده شده بودند و این تولید فقط در اختیار شرکت سامسونگ بود؛ اما به لطف اتحاد QLED، این روند تغییر خواهد کرد. هایسنس و تی‌سی‌ال با وجود آنکه از رقبای اصلی سامسونگ محسوب می‌شوند، از این پس عبارت QLED را برای آن دسته از نمایشگرهای خود به‌ کار خواهند گرفت که از فناوری کوانتوم دات استفاده می‌کنند. اتحاد QLED امکان مشارکت‌های آینده را بین تولیدکنندگان دیگری فراهم خواهد کرد که قصد ورود به اتحاد QLED دارند.

این مشارکت با عنوان اتحاد QLED اولین بار در یک همایش بین الملل در پکن عنوان شد؛ این گردهمایی توسط اتاق بازرگانی محصولات الکترونیکی چین (CECC) میزبانی می‌شد. در این رویداد، کمپانی نانوتکنولوژی Nanosys هم نقشه‌ی راه خود را برای آینده‌ی فناوری کوانتوم دات به نمایش گذاشت. این نقشه‌ی راه، معرفی تلویزیون‌های QLED حقیقی به بازار مصرف‌کنندگان در آینده‌ را نیز شامل می‌شد؛ البته سران نانوسیس در مورد تاریخ دقیق معرفی این تلویزیون‌ها اظهار نظری نکردند.

شرکت سامسونگ بعد از اینکه متوجه فعالیت های زیاد شرکت ال جی که برای ارتقای هر چه بیشتر OLED فعالیت می کرد تصمیم به ایجاد این اتحاد در برابر شرکت ال جی نمود. اگرچه مدیران سامسونگ به صراحت در مورد احتمال صدور مجوز استفاده از عبارت QLED با سایر رقبا سخن می‌گفتند، احتمالا محبوبیت روزافزون OLED این کمپانی را در نهایت وادار به بستن چنین قراردادی کرده است.

تلویزیون‌های QLED کنونی در واقع نوعی تلویزیون‌ LCD هستند که در نمایشگر آن‌ها فیلتر کوانتوم دات به‌ کار رفته است که به‌واسطه‌ی آن، نور LED به‌منظور تولید رنگ‌های بهتر و در نهایت بهبود کیفیت تصویر و عملکرد تلویزیون، فیلتر می‌شود. در آینده تلویزیون‌های QLED حقیقی برای تولید تصویر، به‌جای استفاده از فناوری LCD، آرایه‌ای کامل از کوانتوم‌دات‌ها را به‌ کار خواهند گرفت. تلویزیون‌های QLED آینده علاوه‌ بر آنکه به روشنایی و رنگ‌هایی دست خواهند یافت که تنها کوانتوم‌دات‌ها قادر به تولیدشان هستند؛ عمق رنگ مشکی تلویزیون‌های OLED را نیز به نمایش خواهند گذاشت.

در رویداد گردهمایی بین‌المللی QLED، سامسونگ، هایسنس و تی‌سی‌ال تعدادی تلویزیون QLED به نمایش گذاشتند که همگی در پنل خود از فیلتر یا صفحه‌ی کوانتوم‌دات بهره می‌‌برند؛ بنابراین هیچ‌کدام از آن‌ها QLED حقیقی نبودند. با این حال سامسونگ اطمینان می‌دهد که تلویزیون‌های LCD مبتنی بر QLED این کمپانی قادر به رقابت با تلویزیون‌های OLED موجود در بازار هستند. درنتیجه‌ی اتحاد QLED، در حالی که در انتظار ظهور تلویزیون‌های QLED حقیقی هستیم؛ به‌طور حتم در آینده‌ی نزدیک، شاهد افزایش تعداد تلویزیون‌های LCD مبتنی بر QLED در بازار خواهیم بود.

OLED همچنان محبوب

نمایشگر‌های تجاری OLED ال‌جی یکی از منحصر‌به‌فرد‌ترین نمایشگرهای تجاری و صنعتی (Signage) در دنیا هستند که قابلیت‌های بسیار عالی و مناسب دارند. چندین نمونه این نمایشگر تجاری و صنعتی در برج مخابراتی سئول کره استفاده شده است. در بخشی از این برج گردشگری، نمایشگرهای تجاری و صنعتی OLED ال‌جی به صورت خمیده (Curve) نصب شده است که برخی از آن‌ها موجی شکل هستند.

توصیه و نکات قبل از خرید تلویزیون

2017-05-10/۱ دیدگاه/در تلویزیون, تلویزیون OLED /توسط

احتمالا شما هم از اونایی هستید که یک لیست از تلویزیون ها رو نوشتید و قصد خرید یکی از آن ها را دارید.

۴k UHD در بالاترین قسمت لیستتان باشد

نمایشگر خمیده؟ اگر واقعا طراحی این تلویزیون‌ها را می‌پسندید، بخرید؛ ولی وقتی که مشخصات فنی تلویزیون‌ها را با هم مقایسه می‌کنید، تلویزیون‌های ۴K UHD باید در بالاترین قسمت لیست خرید شما باشند. کوانتوم داتس و سایر فناوری‌های ارتقای رنگ به علاوه HDR، همه کمک می‌کنند تا تصویر تلویزیون‌های LCD‌ به مراتب بهتر از هر چیز دیگری که قبلا در بازار بوده بشود. این ارتقای تصویر رقابت جدی را با تلویزیون‌های OLED‌ ایجاد می‌کند، بدون این که قیمت بالای این تلویزیون‌ها را داشته باشد.

نکاتی مهم راجع به تلویزیون های خمیده

تلویزیون‌های خمیده هنوز به نوعی منطقه‌ی خاکستری برای خریداران محسوب می‌شوند. چیزی که بیش از هر نکته‌ی دیگری در رابطه با این تلویزیون‌ها به چشم آمده و روی آن مانور تبلیغاتی صورت گرفته است شعار «احساس عالی غوطه‌وری» در تصویر است. گفته می‌شود که هنگام تماشای برنامه‌ی دلخواه در این تلویزیون‌ها بخصوص اگر در وسط و با فاصله‌ی مناسبی (۱.۵ برابر قطر نمایشگر تلویزیون) بنشینید، باتجربه‌ی بسیار خوبی از نمای جانبی تلویزیون روبرو می‌شوید؛ ولی تا این لحظه هیچ کس از بین کسانی که من می‌شناسم، این مزیت را به عنوان یک مزیت کلیدی که بخاطرش حتما باید یک تلویزیون خمیده خریداری کنیم، نام نبرده است. در عین حال برخی از افرادی که چنین تلویزیون‌هایی را خریداری کرده‌اند از تجربه‌ی نه چندان دلچسب خود در هنگامی که در جایی غیر از مرکز تصویر نشسته‌اند، نکاتی را بیان داشته‌اند.

مدل‌های SUHD سامسونگ و HDR D‌ سونی قیمت بالاتری دارند، ولی کیفیت تصویر فوق‌العاده‌ای هم به شما ارائه می‌دهند. بدون شک اگر پول خرید چنین تلویزیون‌هایی را دارید، می‌توانید با کمترین ریسکی وارد دوران جدیدی از تلویزیون‌ها با کیفیت تصویر فوق‌العاده شوید؛ ولی اگر قصد دارید تا پول خود را پس‌انداز کنید و هنوز هم از تلویزیون فعلی خود راضی هستید شاید بد نباشد تا یکی دو سالی صبر کنید. بدون شک فناوری‌های جدید و البته محتوای جدید که منطبق با فناوری‌های جدید باشد، دلایل قانع کننده‌تری برای شما برای خرید یک تلویزیون جدید خواهند داشت.

تلویزیون OLED جدید ال جی بدون نیاز به اسپیکر

2017-05-08/۱ دیدگاه/در تلویزیون OLED /توسط

آمیخته شدن اسپیکر ها با صفحه نمایش یکی از تلویزیون های جدید ال جی چشم همگان را در نمایشگاه CES 2017 به خود دوخت.

اهميت صدا در تلويزيون کمتر از تصوير نيست

برای بسیاری از ما پیش آمده در حین تماشای یک کار به قدری غرق تصویر آن می‌شویم که اصلا از مقوله اهمیت صدا در آن کار غافل می‌شویم، اما به محض آن‌که ارتباطمان با صدا قطع شد به تکاپو می‌افتیم تا مشکل را رفع کنیم یا از دیالوگی که نشنیده‌‌ایم، سردر‌بیاوریم. در آن شرایط است که تازه ما به اهمیت کیفیت صدا در کار آشنا می‎‌شنویم.

در حال حاضر شرکت های بزرگ صنحت ساخت تلویزیون در تلاشند که همراه تصویری فوق العاده ، صدایی واقعی و با کیفیت را برای مشتری های خود فراهم کنند. در همین راستا، شرکت ال جی از تکنولوژی Crystal Sound OLED رونمایی کرد؛ تلویزیون‌های ۵۵ و ۶۵ اینچی OLED جدید ال‌جی از این سیستم صوتی برخوردارند.

پنل‌های نمایشگر‌های جدید ال‌جی برای اولین بار با سیستم صوتی ادغام شده است. ال‌جی این موضوع را با توجه به فضای اشغال‌ شده بسیار اندک و خاصیت متفاوت پنل‌های OLED ممکن کرده است. نحوه‌ی کار این سیستم بدین شرح است که دو درایور صوتی، لرزش لازم را به پنل اعمال می‌کنند و سپس این پنل OLED است که با لرزش در فرکانس مناسب، صدا را تولید و پخش می‌کند.

شرکت ال جی ادعا میکند که مدت هاست در تلاش است که به کاربران القا کند که صدا از دل تصویر بلند می شود و با این تکنولوژی جدید تا حد زیادی به این خواسته نزدیک شده است. البته هنوز کیفیت خروجی تکنولوژی جدید تلویزیون ال‌جی آزمایش نشده است و در بررسی‌های اولیه صدای خروجی کمی زیر و کم‌حجم بود؛ باید به انتظار نشست و پس از عرضه‌ی فناوری Crystal Soundd عملکرد آن را بررسی کرد.

با این حال تکنولوژی جدید ال‌جی با توجه به پتانسیل بالای آن، می‌تواند در آینده‌ی نزدیک به صورت چشمگیری بهبود یابد و تجربه‌ی به مراتب بهتری برای کاربران به ارمغان بیاورد.

البته سونی نیز در تلویزیون OLED جدید خود از فناوری مشابهی استفاده کرده و آن را Acoustic Surface نامیده است.

بررسی تلویزیون های OLED وبسایت فروشگاه بانه نود

2017-04-23/۰ دیدگاه /در تلویزیون OLED /توسط

تلویزیون های OLED فروشگاه بانه نود

Samsung Smart CURVED TV K6500 49 Inch

مدل	۴۹K6500AK
سال عرضه	۲۰۱۶
تولید کننده	SAMSUNG

نوع تلویزیون	Curved)منحنی(
DUAL PLAY	خیر
تبدیل دو بعدی به سه بعدی	خیر
سیستم تلویزیون	Analog/Digital/DVB-T2
اسمارت	بلی
ابعاد صفحه	۴۹″
دقت تصویر	Full HD
سرعت حرکت فریم (هرتز)	۶۰۰
سیستم کاهنده نویز	بلی
صدای ۳ بعدی	خیر

Samsung Curved 4K TV KU7350 49 Inch

مدل	۴۹KU7350
سال عرضه	۲۰۱۶
تولید کننده	SAMSUNG
کشور سازنده	مصر
رنگ	مشکی
نوع تلویزیون	Curevd Ultra HD
DUAL PLAY	خیر
تبدیل دو بعدی به سه بعدی	خیر
سیستم تلویزیون	Analog/Digital
اسمارت	بلی
ابعاد صفحه	۴۹″
دقت تصویر	Ultra HD (4K)
سرعت حرکت فریم (هرتز)	۱۴۰۰
سیستم کاهنده نویز	بلی
صدای ۳ بعدی	خیر

Samsung Smart CURVED K6500 55 Inch

مدل	۵۵K6500AK
سال عرضه	۲۰۱۶
تولید کننده	SAMSUNG
کشور سازنده	مصر
رنگ	مشکی
نوع تلویزیون	Curved)منحنی(
DUAL PLAY	خیر
تبدیل دو بعدی به سه بعدی	خیر
سیستم تلویزیون	Analog/Digital/DVB-T2
اسمارت	بلی
ابعاد صفحه	۵۵″
دقت تصویر	Full HD
سرعت حرکت فریم (هرتز)	۶۰۰
سیستم کاهنده نویز	بلی
صدای ۳ بعدی	خیر

Samsung Smart CURVED J6300 55 inch

مدل	۵۵J6300
تولید کننده	SAMSUNG
کشور سازنده	مصر
رنگ	مشکی
نوع تلویزیون	LED Curved
DUAL PLAY	خیر
تبدیل دو بعدی به سه بعدی	خیر
ابعاد صفحه	۵۵″
دقت تصویر	Full HD
سرعت حرکت فریم (هرتز)	۵۰۰
سیستم کاهنده نویز	بلی
صدای ۳ بعدی	خیر

Samsung Curved 4K TV KU7350 55 Inch

مدل	۵۵KU7350
سال عرضه	۲۰۱۶
تولید کننده	SAMSUNG
کشور سازنده	مصر
رنگ	مشکی
نوع تلویزیون	Curevd Ultra HD
DUAL PLAY	خیر
تبدیل دو بعدی به سه بعدی	خیر
سیستم تلویزیون	Analog/Digital
اسمارت	بلی
ابعاد صفحه	۵۵″
دقت تصویر	Ultra HD (4K)
سرعت حرکت فریم (هرتز)	۱۴۰۰
سیستم کاهنده نویز	بلی
صدای ۳ بعدی	خیر

Samsung Curved 4K TV JU6600 55 Inch

مدل	۵۵JU6600
سال عرضه	۲۰۱۵
تولید کننده	SAMSUNG
کشور سازنده	مصر
رنگ	مشکی
نوع تلویزیون	Curevd Ultra HD
DUAL PLAY	خیر
تبدیل دو بعدی به سه بعدی	خیر
سیستم تلویزیون	Digital/Analog
اسمارت	بلی
ابعاد صفحه	۵۵″
دقت تصویر	Ultra HD (4K)
سرعت حرکت فریم (هرتز)	۲۰۰۰
سیستم کاهنده نویز	بلی
صدای ۳ بعدی	خیر

LG Curved Oled TV EG910 55 Inch

مدل	۵۵EG910
تولید کننده	LG
کشور سازنده	کره
رنگ	مشکی/ سفید
نوع تلویزیون	۳D OLED
۳D	Passive
DUAL PLAY	بلی
تبدیل دو بعدی به سه بعدی	بلی
اسمارت	بلی
ابعاد صفحه	۵۵″
دقت تصویر	Full HD
سیستم کاهنده نویز	خیر
صدای ۳ بعدی	خیر

Samsung Curved 4K SUHD KS8500 55 Inch

مدل	۵۵KS8500
سال عرضه	۲۰۱۶
تولید کننده	SAMSUNG
کشور سازنده	مصر
رنگ	مشکی
نوع تلویزیون	Curevd Ultra HD
DUAL PLAY	خیر
تبدیل دو بعدی به سه بعدی	خیر
سیستم تلویزیون	Digital
اسمارت	بلی
ابعاد صفحه	۵۵″
دقت تصویر	Ultra HD (4K)
سیستم کاهنده نویز	بلی
صدای ۳ بعدی	خیر

Samsung 3D 4K SUHD Curved JS9000 55 Inch

مدل	۵۵JS9000
تولید کننده	SAMSUNG
کشور سازنده	مصر
رنگ	نقره ای
نوع تلویزیون	Curevd Ultra HD 3D
۳D	Active
DUAL PLAY	بلی
تبدیل دو بعدی به سه بعدی	بلی
سیستم تلویزیون	۲ x DVB-T2 / C / S2/Digital/Analog
اسمارت	بلی
ابعاد صفحه	۵۵″
دقت تصویر	Ultra HD (4K)
سرعت حرکت فریم (هرتز)	۲۰۰۰
سیستم کاهنده نویز	بلی
صدای ۳ بعدی	بلی

Samsung Curved 4K TV KU7350 65 Inch

مدل	۶۵KU7350
سال عرضه	۲۰۱۶
تولید کننده	SAMSUNG
کشور سازنده	مصر
رنگ	مشکی
نوع تلویزیون	Curevd Ultra HD
DUAL PLAY	خیر
تبدیل دو بعدی به سه بعدی	خیر
سیستم تلویزیون	Analog/Digital
اسمارت	بلی
ابعاد صفحه	۶۵″
دقت تصویر	Ultra HD (4K)
سرعت حرکت فریم (هرتز)	۱۴۰۰
سیستم کاهنده نویز	بلی
صدای ۳ بعدی	خیر

Samsung Curved 4K TV KS9500 55 Inch

مدل	۵۵KS9500
سال عرضه	۲۰۱۶
تولید کننده	SAMSUNG
کشور سازنده	مصر
رنگ	مشکی
نوع تلویزیون	Curevd Ultra HD
DUAL PLAY	خیر
تبدیل دو بعدی به سه بعدی	خیر
سیستم تلویزیون	Digital
اسمارت	بلی
ابعاد صفحه	۵۵″
دقت تصویر	Ultra HD (4K)
سیستم کاهنده نویز	بلی
صدای ۳ بعدی	خیر

LG Curved 3D 4K TV UG870T 65 Inch

مدل	۶۵UG870T
سال عرضه	۲۰۱۵
تولید کننده	LG
کشور سازنده	کره
رنگ	سفید
نوع تلویزیون	Curevd Ultra HD 3D
۳D	Passive
DUAL PLAY	بلی
تبدیل دو بعدی به سه بعدی	بلی
اسمارت	بلی
ابعاد صفحه	۶۵″
دقت تصویر	Ultra HD (4K)
سرعت حرکت فریم (هرتز)	۲۳۰۰
سیستم کاهنده نویز	بلی
صدای ۳ بعدی	بلی

راهنمای خرید تلویزیون

2017-04-20/۰ دیدگاه /در تلویزیون /توسط

خرید یک تلویزیون جدید با توجه به تنوع بسیار زیاد محصولات و تکنولوژی‌های متفاوت امروزی، همیشه کاری دشوار بوده و هست. نه تنها برای کاربران عادی بلکه برای فروشندگان تلویزیون، تولیدکنندگان، خرده‌فروشی‌ها و منتقدین هم کاری پیچیده است. با جست‌وجو در اینترنت، وضعیت پیچیده‌تر هم می‌شود چرا که در معرفی محصولات جدید با انبوهی از تکنولوژی‌های جدید و متعلقات اضافی مواجه می‌شویم. لذا امیدواریم که این راهنمای خرید تلویزیون بخشی از پیچیدگی‌ها را ساده کرده و در تصمیم‌گیری به شما کمک کند. ببینیم چه نکاتی به عنوان راهنمای خرید تلویزیون اهمیت بیشتری دارند.

راهنمای خرید تلویزیون

قدم اول: چقدر می‌خواهید هزینه کنید؟

مهم‌ترین فاکتور در خرید هر کالایی، مقدار هزینه‌ای است که قرار است برایش بپردازید. ممکن است ساعت‌ها وقت بگذارید و به تلویزیون مورد نظرتان برسید و بعدش متوجه شوید که قیمتش چند برابر بودجه‌ای است که در نظر گرفته بودید. پس بهتر است پیش از شروع، تعیین کنید که دقیقا چقدر می‌خواهید برای یک تلویزیون هزینه کنید. بازه‌ی قیمتی تلویزیون‌ها خیلی گسترده است (از تلویزیون‌های زیر یک میلیون تومان تا هم‌قیمت یک خودروی لوکس).

«برند»، «سایز»، «رزولوشن تصویر» و «نوع»، مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده در قیمت یک تلویزیون هستند که در قدم‌های بعدی به توضیح تک‌تک آن‌ها و میزان تاثیرشان در قیمت تلویزیون می‌پردازیم.

قدم دوم: برند مورد علاقه‌تان کدام است؟

هیچ گرانی بی‌حکمت و هیچ ارزانی بی‌علت نیست. این ضرب‌المثل قدیمی، حتی در مورد تلویزیون‌ها هم صحت دارد. اینکه صرفا به دنبال تلویزیونی با مشخصات خاصی باشید و هیچ نگاهی به شرکت سازنده‌اش نکنید، کار هوشمندانه‌ای نیست.

هرساله، تعدادی از سایت‌های مرجع در زمینه‌ی تلویزیون، شرکت‌های سازنده‌ی این دستگاه‌ها را بر اساس معیارهایی مثل بازخورد خریداران، پشتیبانی فنی، طراحی، گارانتی، کیفیت تصویر و صدا، خلاقیت و ارزش خرید، رده‌بندی کرده و برترین برندها را مشخص می‌کنند.

قدم سوم: چه سایز تلویزیونی مناسب اتاق شماست؟

بدون شک مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده در خرید تلویزیون، سایز آن است. قانون نانوشته این است که با توجه به بودجه و فضای اتاق، بزرگ‌ترین تلویزیون ممکن را بخریم. این قانون چندان هم دور از واقعیت نیست؛ مثلا قراردادن تلویزیون ۶۵اینچی در اتاق ۹متری، خیلی هوشمندانه نیست. حتی اگر بتوانید چنین تلویزیونی را در چنین اتاقی جای دهید، تماشای تلویزیون بزرگ از چنین فاصله‌ی نزدیکی، ممکن است به‌مرور زمان، به چشمانتان آسیب بزند. به‌علاوه، تلویزیون ۶۵اینچی با دقت Full HD، تنها ۳۰ پیکسل در هر اینچ دارد؛ بنابراین اگر نزدیک به تلویزیون بنشینید، می‌توانید پیکسل‌ها را از هم تشخیص داده و این موضوع لذت تماشای فیلم یا هر نوع محتوای دیگری را کاهش می‌دهد.

اینکه قرار است در چند متری تلویزیون بنشینید، فاکتور خیلی مهمی هنگام انتخاب سایز تلویزیون است.

قدم چهارم: چقدر به دقت تصویر اهمیت می‌دهید؟

دقت تصویر یا «رزولوشن» (Resolution) به تعداد پیکسل‌های موجود در صفحه‌نمایش گفته می‌شود که تاثیر مستقیمی در شفافیت تصویر پخش‌شده دارند. هرچقدر رزولوشن یک تلویزیون بیشتر باشد، تعداد پیکسل‌های بیشتری در صفحه وجود خواهد داشت؛ درنتیجه تصویر شفاف‌تر یا به‌اصطلاح «شارپ‌تر» نشان داده می‌شود. در دنیای تلویزیون‌ها، دقت تصویر با تعداد خطوط افقی پیکسل‌ها نشان داده می‌شود. مثلا، وقتی دقت یک تلویزیون، ۷۲۰p یا ۱۰۸۰p است، یعنی ۷۲۰ یا ۱۰۸۰ خط افقی پیکسل در نمایشگر وجود دارد. امروزه، تلویزیون‌های رده‌پایین، دقت ۷۲۰p دارند و تلویزیون‌های رده‌میانی و رده‌بالا به ترتیب، رزولوشن‌های Full HD 1080p و UHD 4K دارند. رزولوشن، مشخصه‌ی خیلی مهمی هنگام انتخاب تلویزیون به شمار می‌رود و پیشنهاد می‌کنیم که سعی کنید با توجه به بودجه و سایز مورد نظرتان، تلویزیونی بخرید که بیشترین رزولوشن را دارد. رزولوشن بالا باعث می‌شود که اجزای کوچک، مثل نوشته‌ها هم با جزئیات زیادی نشان داده شوند و تصاویر به واقعیت نزدیک‌تر باشند؛ ولی هرچه دقت تصویر بالا رود، پیداکردن محتوای مناسب هم سخت‌تر خواهد شد. برای مثال، پیداکردن محتوای ۴K خیلی سخت است و این نوع محتوا، حجم خیلی زیادی هم دارد.

در حال حاضر تلویزیون‌های Full HD 1080p، از همه فراگیرتر هستند و قیمت خیلی خوبی هم دارند؛ ولی اگر قصد دارید که تلویزیونتان را چندسالی نگه دارید، بهتر است که به سراغ تلویزیون‌های ۴K بروید؛ چراکه این تلویزیون‌ها در چند سال بعد همه‌گیرشده و محتوای ۴K هم به وفور پیدا خواهد شد.

مزیت این تلویزیون‌ها، تنوع زیاد در سایز، امکانات و قیمتشان است. این تلویزیون‌ها در مقایسه با مدل‌های OLED، قیمت کمتری دارند و حداکثر روشنایی آن‌ها هم بسیار زیاد است. در طرف دیگر، عیب اصلی این نوع تلویزیون‌ها، عمیق نبودن رنگ مشکی به دلیل نور پس‌زمینه و زوایای دید محدود است.

گفتنی است که فناوری جدیدی که اخیرا وارد دنیای تلویزیون‌های LCD شده، Quantum Dots نام دارد. در این تلویزیون‌ها، علاوه‌بر لایه‌های LCD و LED، لایه‌ی دیگری هم وجود دارد که در آن یک سری نانوکریستال قرار دارند. این نقاط، هنگامی که نور پس‌زمینه به آن‌ها برخورد کند، روشن شده و باعث افزایش روشنایی و طیف رنگ تلویزیون می‌شود. این دو مورد، جزو پیش‌نیازهای نشان‌دادن تصاویر HDR است که در ادامه درباره‌ی آن توضیح خواهیم داد.

تلویزیون‌های OLED

نوع دوم تلویزیون‌ها، OLED نام دارد. در این تلویزیون‌ها که کاملا گران‌تر و برتر از تلویزیون‌های LCD هستند، به جای لایه‌های LCD و نور پس‌زمینه‌ی LED، لایه‌ا‌ی از LEDهای اورگانیک در پیکسل‌ها قرار دارد که می‌تواند به‌صورت مجزا نور تولید کند. تلویزیون‌های OLED معمولا قیمت خیلی زیادی دارند و می‌تواند حتی ۱۰ برابر، گران‌تر از تلویزیون‌های LCD باشند. مزیت اصلی این تلویزیون‌ها، کیفیت تصویر فوق‌العاده‌ی آن‌هاست. رنگ‌ها در تلویزیون‌های OLED کاملا زنده و طبیعی نشان داده می‌شوند، کنتراست تصویر و عمق رنگ مشکی فوق‌العاده است. به‌علاوه، کیفیت تصویر هم وقتی از زوایای مختلف به آن نگاه کنید، تغییری نمی‌کند.

نقطه ضعف اصلی OLEDها، همان‌طورکه گفتیم، قیمت بسیار زیادشان است؛ ولی اگر فاکتور قیمت را کنار بگذاریم، دلیلی برای خرید یک تلویزیون LCD با نور پس‌زمینه‌ی LED به جای یک تلویزیون OLED وجود ندارد.

قدم ششم: چقدر به خمیده‌بودن تلویزیون اهمیت می‌دهید؟

یکی از ابداعاتی که چند سالی است در دنیای تلویزیون‌ها به یک روند تبدیل شده، صفحه‌ی خمیده (Curve) است. این فناوری که بیشتر در تلویزیون‌های رده‌بالا و OLED استفاده می‌شود، طبق ادعای سازندگان، تجربه‌ی تماشای تلویزیون را فراگیرتر می‌کند.

فارغ از زیبایی بیشتر، شرکت‌های سازنده سعی می‌کنند که میزان خمیدگی تلویزیون‌ها را طوری طراحی کنند که در راستای خمیدگی چشم قرار بگیرد. این موضوع سبب می‌شود که لبه‌های تصویر هم در محدوده‌ی دید چشم قرار بگیرند و خستگی چشم کمتر شود؛ اما از طرف دیگر، اگر به‌طور مستقیم روبه‌روی تلویزیون قرار نگیرید، تجربه‌ی خیلی لذت‌بخشی نخواهد بود، مگر اینکه تلویزیون خمیده‌ی خیلی بزرگی بخرید. مورد دیگری که باید در نظر داشته باشید این است که تلویزیون‌های خمیده در مقایسه با تلویزیون‌های تخت، قیمت خیلی بیشتری هم دارند.

درنهایت، خمیدگی تلویزیون یک موضوع کاملا سلیقه‌ای است. اکثر کاربران تلویزیون‌های خمیده را به تلویزیون‌های تخت ترجیح می‌دهند؛ ولی عده‌ای هم هستند که این خمیدگی را نمی‌پسندند؛ ولی اگر می‌توانید که هزینه‌ی بیشترِ این خمیدگی را بپردازید، بهتر است که به سراغ تلویزیون‌های خمیده بروید.

قدم هفتم: چند عدد دستگاه را به تلویزیونتان متصل می‌کنید؟

تمام قدم‌های قبل، جزو اولویت‌های اصلی هنگام خرید تلویزیون هستند؛ ولی موارد دیگری هم هستند که حتما باید مد نظر داشته باشید. اولین موضوع، وضعیت درگاه‌ها و اتصالات تلویزیون است. باید در نظر بگیرید که چه تعداد دستگاه قرار است با تلویزیون شما ارتباط برقرار کنند. آیا می‌خواهید یک سینمای خانگی هم داشته باشید؟ کنسول بازی چطور؟ آیا می‌خواهید با تلویزیونتان در اینترنت هم گشت‌وگذار کنید؟ اگر این‌طور است، نگاهی جدی به وضعیت اتصالات دستگاه بیندازید.

شرکت‌های سازنده‌ی تلویزیون برای کاهش هزینه‌ی تمام‌شده‌ی دستگاه، درگاه‌ها و اتصالات را کاهش می‌دهند. دستگاه‌هایی مثل کنسول‌های بازی و سینماهای خانگی به درگاه HDMI نیاز دارند؛ حتی اگر بخواهید لپ‌تاپ یا کامپیوترتان را به تلویزیون وصل کنید، باز هم به درگاه HDMI نیاز دارید؛ بنابراین باید به تعداد درگاه‌های HDMI دقت کنید. اگر می‌خواهید تلویزیونتان را به اینترنت وصل کنید یا در شبکه‌ی خانگی‌تان قرار دهید، بررسی کنید که آیا تلویزیون شما درگاه LAN یا Wi-Fi داخلی دارد یا خیر.

قدم هشتم: تلویزیون هوشمند می‌خواهید یا غیرهوشمند؟

تلویزیونی که بتواند از طریق درگاه شبکه یا به‌صورت بی‌سیم به اینترنت متصل شود، هوشمند نامیده می‌شود. با این تعریف، حداقل نیمی از تلویزیون‌های امروزی هوشمند هستند؛ نیمه‌ی دیگر که اکثرا مدل‌های رده‌میانی و رده‌پایین هستند، به اینترنت متصل نمی‌شوند و امکاناتی مثل گشت‌وگذار در اینترنت، نصب برنامه یا چک‌کردن شبکه‌های اجتماعی را ارائه نمی‌دهند. شرکت‌های مطرح در صنعت تلویزیون مثل سامسونگ، ال‌جی و سونی، از سیستم‌عامل‌های اختصاصی خودشان استفاده می‌کنند که علاوه‌بر امکانات اولیه‌ی تلویزیون‌های هوشمند، یک سری امکان جذاب دیگر مثل همسان‌سازی با گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها، قابلیت دانلود نصب برنامه و بازی را ارائه می‌دهند.

در سال‌های آتی، هوشمندبودن تلویزیون، به یک استاندارد تبدیل می‌شود؛ بنابراین اگر می‌خواهید که خریدی هوشمندانه و آینده‌نگر داشته باشید، بهتر است به‌سراغ تلویزیون‌های هوشمند بروید.

قدم نهم: کیفیت صدا چقدر برایتان اهمیت دارد؟

شرکت‌های سازنده‌ی تلویزیون، درست مثل شرکت‌های سازنده‌ی گوشی‌های موبایل، سعی می‌کنند که روزبه‌روز دستگاه‌های خود را باریک‌تر و باریک‌تر کنند. این موضوع باعث شده تا مجبور شوند برخی قسمت‌های تلویزیون را فدای قسمت‌های دیگر کنند. اولین موردی که فدای این کمبود جا می‌شود، سیستم صوتی تلویزیون‌هاست. حتی اگر بهترین تلویزیون را بخرید، باز هم کیفیت صدای بلندگوهای آن، رضایت‌بخش نخواهد بود. شرکت‌های سازنده‌ی این دستگاه‌های جذاب، سعی می‌کنند با فناوری‌های عجیب‌وغریب و اصطلاحات بازاریابی، خریداران را قانع کنند که کیفیت صدای تلویزیون‌هایشان بسیار خوب است؛ ولی درنهایت، باز هم نتیجه‌ی قابل‌قبولی را در اختیار کاربر قرار نمی‌دهند.

پس دو انتخاب پیش رو دارید: یا باید با کیفیت صدای بلندگوهای تلویزیون بسازید، یا اینکه به سراغ سیستم‌های صوتی مجزا بروید. برای حالت دوم هم مجددا دو راه دارید: یا به سراغ سینماهای خانگی بروید. سینماهای خانگی کیفیت صدای خیلی خوبی دارند؛ ولی درمقابل، فضای زیادی اشغال می‌کنند و نصب‌کردنشان کمی دردسرساز است؛ همچنین اتاقتان پر از سیم می‌شود. به‌علاوه این دستگاه‌ها قیمت زیادی دارند.

قدم دهم: به این موارد هم توجه کنید

تا اینجا تقریبا همه‌ی موارد اولیه و ثانویه‌ی لازم برای انتخاب یک تلویزیون مناسب را در نظر گرفته‌اید؛ اما بد نیست که نگاهی هم به سایر امکانات تلویزیون‌ها بیندازید:

سرعت پاسخ‌دهی

نرخ به‌روزرسانی (Refresh Rate) نشان‌دهنده‌ی تعداد دفعاتی است که یک تصویر نمایشگر در هر ثانیه، به‌روزرسانی می‌شود. نرخ به‌روزرسانی استاندارد در تلویزیون‌ها، ۶۰ هرتز یا ۶۰ بار در ثانیه است؛ ولی این رقم در صحنه‌های سریع ممکن است باعث تارشدن تصویر شود. شرکت‌های سازنده برای برطرف‌کردن این موضوع، سعی می‌کنند که نرخ به‌روزرسانی را در مدل‌های گران‌تر، بیشتر کنند. تلویزیون‌های رده‌بالا، معمولا از نرخ‌های تصویر ۱۲۰ یا حتی ۲۴۰ هرتز استفاده می‌کنند.

اگر قرار است تلویزیونتان را به کنسول بازی متصل کرده یا زیاد فیلم تماشا کنید، بهتر است به سراغ تلویزیون‌هایی بروید که نرخ به‌روزرسانی آن‌ها، حداقل ۱۲۰۰ هرتز باشد.

نسبت کنتراست تصویر

نسبت کنتراست تصویر (Contrast Ratio) نشان‌دهنده‌ی نسبت روشنایی رنگ سفید به روشنایی رنگ مشکی است. هرچقدر این نسبت بیشتر باشد، طیف بین رنگ سیاه و سفید وسیع‌تر، رنگ مشکی غلیظ‌تر و رنگ سفید، سفیدتر نشان داده می‌شود.

به زبان ساده‌تر، در فیلم‌ها، سایه‌ها بهتر و با جزئیات بیشتری نشان داده می‌شوند. این نسبت، در تلویزیون‌های OLED به سمت بی‌نهایت میل می‌کند. به‌ همین دلیل است که در این نوع تلویزیون‌ها، رنگ مشکی کاملا غلیظ نشان داده می‌شود.

قابلیت HDR

یکی از قابلیت‌های جدیدی که در تلویزیون‌های ۴K مشاهده می‌شود، HDR نام دارد. تلویزیون‌هایی که از این قابلیت پشتیبانی می‌کنند، طیف رنگ‌، کنتراست تصویر و روشنایی بیشتری دارند. گفتنی است که این فناوری، تنها در تلویزیون‌های ۴K موجود است و تلویزیون‌های HD و Full HD از آن بی‌بهره هستند. برخی از شرکت‌های مطرح در حوزه‌ی تلویزیون، از این قابلیت با نام Ultra HD Premium استفاده می‌کنند. نوع پیشرفته‌تری از فناوری HDR هم وجود دارد که Dolby Vision نامیده می‌شود.

مشکل اصلی فناوری HDR این است که در حال حاضر، محتوای زیادی برای آن وجود ندارد؛ ولی اگر مشکلی بابت هزینه ندارید و به دنبال آینده‌نگرترین تلویزیون هستید، مدل‌هایی را انتخاب کنید که از HDR یا Dolby Vision پشتیبانی می‌کنند.

جمع‌بندی

شاید در نگاه اول، خرید یک تلویزیون کار ساده‌ای به نظر آید؛ ولی درعمل، فاکتورهای زیادی هنگام خرید این دستگاه‌های دوست‌داشتنی دخیل هستند که می‌توانند تاثیر زیادی در قیمت نهایی آن داشته باشد. با این حال، اگر این ۱۰ قدم را به عنوان راهنمای خرید تلویزیون در نظر بگیرید، می‌توانید انتخاب هوشمندانه‌ای داشته باشید.

۱۴ اصطلاح صفحه نمایش و تلویزیون به همراه معانی آنها

2017-04-19/۰ دیدگاه /در تلویزیون /توسط

اندازه صفحه یا Screen Size

این عدد که معمولا از واحد اینچ برای بیان آن استفاده می‌شود در واقع‌اندازه قطر صفحه نمایش است. همانطور که می‌دانید هر اینچ معادل ۲.۵۴ سانتی‌متر است. شما از روی این عدد و نسبت طول به عرض که بعدا توضیح خواهیم داد، می‌توانید مساحت صفحه نمایش را تخمین بزنید. به طور مثال یک صفحه نمایش ۱۰ اینچی بیش از دو برابر یک صفحه نمایش ۷ اینچی ( با نسبت طول به عرض برابر ) مساحت دارد و این که یک صفحه نمایش ۱۰ اینچی با نسبت طول به عرض ۴ به ۳، نزدیک به ۱۲ درصد بیشتر از یک صفحه نمایش ۱۰ اینچی عریض با نسبت ۱۶ به ۹ مساحت دارد.

نسبت طول به عرض (۴:۳ ، ۱۶:۹ ، ۱۶:۱۰ و …)

از تقسیم دو عدد مذکور بر یکدیگر نسبت طول به عرض بدست می‌آید که با نام‌های نسبت تصویر یا Aspect Ratios نیز شناخته می‌شود. به طور مثال در یک صفحه نمایش Full HD اگر پیکسل‌ها مربع فرض شوند، و شما ۱۹۲۰ را بر ۱۰۸۰ تقسیم کنید، عدد ۱.۷۸ بدست می‌آید، که برابر با تقسیم ۱۶ بر ۹ است. نسبت طول به عرض ۴ به ۳ نیز بسیار رایج است که عدد ۱.۳۳ را نتیجه می‌دهد و با‌ اندازه صفحه برابر مساحت بیشتری را نسبت به صفحات عریض دارد ( مانند ۱۶ به ۱۰ و یا ۱۶ به ۹ ). باید توجه داشت که نسبت طول به عرض بسته به کاربردی که از صفحه می‌خواهید متفاوت است. اگر فیلم هدف اصلی شما است، نسبت ۱۶ به ۹ بهترین حالت است و اگر خواندن و کارهای حرفه‌ای بیشتر مد نظر شماست نسبت ۱۶ به ۱۰ و ۴ به ۳ بهتر خواهد بود.

تراکم پیکسل‌ها در اینچ (PPI)

بعد از تبلیغات زیاد شرکت اپل در مورد صفحه نمایش رتینا، این اصطلاح بسیار رایج شده است و بسیاری از سازندگان برای نشان دادن کیفیت صفحه نمایش خود از عدد ppi استفاده می‌کنند. این عدد تراکم پیکسل‌ها در هر اینچ از صفحه نمایش را نشان می‌دهد. به طور مثال آیفون ۴ که برای اولین بار این عدد را به یک عنصر تبلیغاتی بدل کرد، دارای تراکم پیکسل بسیار بالای ۳۲۶ پیکسل در اینچ است. با احتساب این که آیفون از فاصله حدودا ۱۲ اینچی توسط کاربر دیده می‌شود، کیفیت آن بی‌نقص خواهد بود. برای تبلت‌ها که این فاصله به ۱۶ اینچ می‌رسد، ppi حدود ۲۱۵ کافی است.

وسعت رنگ و یا Color Gamut

این اصطلاح نشان دهنده وسعت رنگی است که یک صفحه نمایش می‌تواند نشان دهد. بعضی بر این باورند که زیاد بودن وسعت رنگ معادل کیفیت بهتر است، در صورتی که اینطور نیست. برای دیدن تصویر با کیفیت و بی‌نقص، رنگ‌های تولید شده توسط صفحه نمایش باید با استاندارد sRGB/ Rec. 709 مطابقت داشته باشد تا شما مطمئن باشید این رنگ‌ها همان رنگ‌های واقعی منبع هستند (منبع منظور فایل ذخیره شده است). یک صفحه نمایش با وسعت رنگ بیشتر اگر رنگ‌های واقعی را دقیق نشان ندهد، تنها باعث اغراق در رنگ‌ها و انحراف اطلاعات واقعی شده و تصویر واقعی را به شما ارایه نمی‌کند. معمولا LCD وسعت رنگی کمتر و OLED وسعت رنگ بیشتر از استاندارد مذکور دارند.

۱۶ میلیون رنگ

این عدد را شما در بسیاری از لیست‌ها مشاهده می‌کنید، که در واقع استانداردی است که در طیف وسیعی از دستگاه‌ها از دوربین گرفته تا تلویزیون استفاده می‌شود. باید توجه داشت که این عدد بزرگ به معنای وسعت رنگ زیاد نیست. این در واقع تنها میزان ماکسیمم تعداد رنگ‌هایی است که صفحه نمایش در حالت تئوری می‌تواند تولید کند و از ضرب ۲۵۶ رده از ۳ رنگ قرمز، آبی و سبز بدست آمده. به این معنی که اگر شما ۲۵۶ درجه از این سه رنگ را داشته باشید ۱۶ میلیون رنگ متفاوت می‌توانید از آنها تولید کنید.

میلیاردها و‌ تریلیاردها رنگ

بعضی از صفحه نمایش‌ها در لیست مشخصات خود میلیاردها و‌تریلیاردها رنگ را به عنوان یک مزیت بیان نموده‌اند. این مورد نیز همانطور که در مورد قبل بیان شد به معنای طیف رنگ گسترده‌تر نیست. تفاوت در این است که این بار رنگ‌های پایه شامل قرمز، آبی و سبز در ۱۰۲۴ درجه قابل تنظیم هستند. اما این عدد هیچ ارزشی برای مصرف کننده ندارد، چون در نهایت منبع ورودی که عکس و فیلم را نمایش می‌دهد با سیستم ۲۵۶ درجه رنگ کار می‌کند و شما به راحتی نمی‌توانید از این قابلیت ۱۰۲۴ رده رنگ استفاده کنید. اگر این اصطلاح را در لیست مشخصات دیدید، از کنار آن بگذرید.

سیستم رنگ و الگوریتم سازی ۱۸ بیتی یا ۲۴ بیتی

این اعداد دقیقا همان معنای اعداد بالا را دارند. به بیان دیگر ۱۶ میلیون رنگ به معنای ۲۵۶ سطح برای هر رنگ پایه است، و ۲۵۶ رده رنگ در اعداد باینری معادل ۸ بیت می‌شود. چون ۳ رنگ پایه (قرمز، آبی و سبز) وجود دارد ۳ در ۸ می‌شود ۲۴ بیت. پس ۲۴ بیت رنگ همان ۱۶ میلیون رنگ است که بعضا در لیست مشخصات فنی دستگاه‌ها مشاهده می‌شود.

برخی از نمایشگرهای ضعیف بازار تنها قادر به تولید ۶۴ سطح رنگ هستند که برابر ۶ بیت برای هر رنگ اصلی و در نهایت ایجاد ۱۸ بیت رنگ می‌شود. نمایشگرهای ۱۸ بیتی قادر به تولید ۲۶۲٫۱۴۴ رنگ می‌باشند. اما حتی نمایشگرهای ۱۸ بیتی نیز مشکلی در خلق رنگ‌ها ایجاد نمی‌کنند اما اگر توان نمایشگر کمتر از ۱۸ بیت باشد آنوقت تصاویر به نرمی نمایش داده نشده و رنگ‌ها نیز بصورت غیرطبیعی شکل می‌گیرند. به طور مثال در نمایشگرهای ۱۸ بیت به پایین به دلیل محدودیت تعداد رنگ در تصویری از طبیعت شما به راحتی پله پله شدن رنگ در آسمان را مشاهده خواهید نمود.

تقریبا تمام تلویزیون‌های امروزی از ۲۴ بیت یا ۱۶ میلیون رنگ پشتیبانی می‌کنند. اما در نهایت اگر به نمایشگر ۱۸ بیتی یا پایین‌تر برخورد کردید سعی کنید از خرید آن صرفنظر نموده و به دنبال گزینه بهتری بگیرید.

بیش از ۱۷۰ درجه زاویه دید

در لیست مشخصات فنی بسیاری از تلویزیون‌های HDTV، تبلت‌ها، تلفن‌های هوشمند و مانیتورها، عبارت زاویه دید درج می‌شود. زاویه دید در واقع حداکثر زوایه‌ کاربر نسبت به نمایشگر است که در آن تصویر با کیفیت مطلوب قابل مشاهده باشد. معمولا عدد ۱۷۰ تا ۱۷۵ درجه برای زاویه دید نمایشگرها ذکر می‌شود اما توجه داشته باشید زمانی که در زاویه ۱۷۰ درجه نسبت به تلویزیون نشسته‌اید، آنقدر سطح تصویری قابل مشاهده کوچک می‌شود که کیفیت آن اهمیتی پیدا نمی‌کند. اما زاویه دید در برخی از نمایشگرها رده پایین بازار بسیار محدود است و شما حتی وقتی با کمی زاویه نسبت به تلویزیون قرار می‌گیرید رنگ‌ها را بصورت بهم ریخته و تار مشاهده می‌کنید ولی در اکثر نمایشگرهای امروزی زاویه دید قابل قبول است و تقریبا هیچ‌کدام زاویه دید ۱۷۰ درجه ندارند.

پس این عدد تا حد زیادی بی معنی است حتی بهترین پنل‌های LCD مانند پنل‌های IPS (که یکی از مهترین قابلیت‌های آن زاویه دید وسیع است) باز هم در انحراف بیش از ۳۰ درجه دچار افت شدید ۵۰ درصدی در روشنایی و کنتراست می‌شوند. حتی صفحه‌های نمایش OLED که جدید‌ترین فن‌آوری در صفحات نمایش است در زاویه دید کم دچار افت ۳۰ درصدی روشنایی و تغییر رنگ ۳۰ درصدی می‌شوند. بنابراین زاویه دید استاندارد معنی خاصی ندارد و نمی‌تواند معیار تصمیم‌گیری باشد.

نسبت کنتراست و یا Contrast Ratio

این مقدار نسبت بیشترین میزان روشنایی رنگ سفید به کمترین میزان روشنایی رنگ سیاه کامل را نشان می‌دهد. این مقدار در لابراتواری که کاملا تاریکی مطلق در آن وجود دارد‌ اندازه‌گیری می‌شود. عدد مذکور وقتی بسیار مهم می‌شود که شما در یک محل کم نور به دیدن تصویر صفحه نمایش بپردازید. اگر محل استفاده شما در روشنایی باشد (مانند موبایل و یا تلویزیون در یک اتاق روشن)، این عدد کمتر اهمیت پیدا می‌کند. این عدد برای موبایل حداقل ۵۰۰ و برای صفحه نمایش LCD ( و یا LED) بیش از ۱۵۰۰ باید باشد. برای پلاسما تا ۴۰۰۰ هم قابل دسترسی است، و اگر شما می‌خواهید به کنتراست‌های بالاتری دسترسی داشته باشید باید منتظر رسیدن OLED به بازار صفحه نمایش باشید.

نسبت کنتراست دینامیک

نسبت کنتراست داینامیک یا Dynamic and Mega Contrast Ratio در واقع یک ابزار تبلیغاتی و بی‌فایده است. به جز صفحه نمایش OLED هیچ تکنولوژی قادر به تولید این عدد تبلیغاتی نیست و شما به هیج عنوان نباید این عدد را معیار انتخاب قرار دهید. این مقدار نشان دهنده بیشترین روشنایی ممکن رنگ سفید در حالت ۱۰۰ درصد روشنایی تقسیم بر کمترین میزان روشنایی رنگ سیاه در پایین‌ترین میزان قابل تنظیم روشنایی تصویر است. یعنی شما نمی‌توانید به این کنتراست در یک تصویر دسترسی داشته باشید، بین سیاه تاریک‌تر و سفید روشن‌تر باید یکی را انتخاب کنید. در صورتی که در OLED شما سفید بسیار روشن را می‌توانید در کنار سیاه کاملا تاریک در یک تصویر داشته باشید.

برای تصمیم‌گیری شما نیاز به کنتراست واقعی دارید نه کنتراست داینامیک. به طور مثال بهترین LCD‌ها کنتراست حدود ۲٫۰۰۰ را دارند و بهترین پلاسما‌ها حدود ۵٫۰۰۰، بنابراین به هر عددی بیشتر از این دو مقدار توجه نکنید. صفحات OLED کنتراست واقعی بین ۵۰٫۰۰۰ تا بینهایت را می‌توانند ارایه کنند.

زمان پاسخگویی یا Response time

این یکی دیگر از اعداد و ارقام تبلیغاتی است که به شدت از آن برای بزرگنمایی محصول استفاده شده است. در گذشته LCD‌ها به طور مشخص اشیاء متحرک را تار نشان می‌دادند و نمی‌توانستند با سرعت فریم‌های تصویر ورودی هماهنگی کامل داشته باشند و نتیجه نمایش تصویری تار در هنگام حرکات سریع بود. یک تصویر ویدویی حداکثر تا ۶۰ فریم در ثانیه سرعت دارد، یعنی در هر ۱۷ میلی‌ثانیه فریم جدید به پنل صفحه نمایش فرستاده می‌شود. زمان پاسخگویی در واقع میزان زمانی است که صفحه نمایش برای پاسخ به تصویر ورودی نیاز دارد. این مهم است که این مقدار از ۱۷ میلی ثانیه بسیار کمتر باشد. در بازار کنونی صفحه نمایش، تولیدکنندگان زمان پاسخگویی معمولا بین ۸ تا نهایتا ۱ میلی ثانیه اعلام می‌شود. در‌ اندازه‌گیری‌های واقعی که صورت گرفته، مشخص شده که زمان پاسخ گویی واقعی بسیار بیشتر از عددی است که سازندگان ارایه می‌کنند و بیش از ۳۰ میلی ثانیه است. بنابراین این عدد نیز تا حد زیادی بی معنی است و نباید معیار تصمیم گیری باشد.

سرعت تعویض فریم یا Refresh Rate

این عدد در واحد هرتز‌ اندازه‌گیری می‌شود و ماکسیمم تئوری میزان تعداد فریم‌های مجزایی را نشان می‌دهد که در یک ثانیه پنل صفحه نمایش می‌تواند پخش نماید. در سال‌های اخیر این عدد تبدیل به یک ابزار تبلیغاتی شده، و هنوز ما متوجه نشدیم که چرا این رقابت بی‌معنی ادامه یافته است. سازندگان LCD در چند سال اخیر به اعدادی مثل ۱۲۰ و یا حتی ۲۴۰ هرتز دست پیدا کرده‌اند و هم اکنون این اعداد تا ۶۰۰ هرتز هم دیده می‌شود. این بدان معنی است که برای یک فیلم ۶۰ فریم در ثانیه‌ای، صفحه نمایش ۱۰ بار تغییر می‌کند که هیچ تاثیری در کیفیت تصویر و یا افزایش کارایی صفحه نمایش در حرکات سریع ندارد.

روشنایی یا Brightness

به طور معمول هر چه ماکسیمم روشنایی صفحه نمایش بالاتر باشد بهتر است. اما باید توجه داشت که روشنایی زیاد موجب نمایش نامناسب نواحی روشن‌تر تصویر و کیفیت پایین رنگ‌ها و همچنین خستگی چشم‌ها می‌شود. به جز در مواردی که از نمایشگر خود در محیط‌های پرنور استفاده می‌کنید نباید صفحه را در این حالت قرار دهید. بعضی از شرکت‌ها سیستم اتوماتیک تنظیم روشنایی را به عنوان ابزار تبلیغاتی استفاده می‌کنند. به این مورد توجه نکنید، چرا که معمولا این سیستم‌ها نمی‌توانند روشنایی درست را بر حسب شرایط تعیین کنند و در نهایت شما مجبور به اعمال تنظیمات دستی خواهید شد.

نسبت کنتراست در نور شدید

معمولا نسبت کنتراست در نور شدید یا Contrast Ratio for High Ambient Light در لیست مشخصات فنی دیده نمی‌شود، و به نوعی باید منتظر تست‌های انجام شده در سازمانهای ثالث و بی‌طرف باشید تا متوجه مقدار آن برای هر صفحه نمایش شوید. این مقدار برای افرادی که از دستگاه‌های همراه استفاده می‌کنند مهم است، چرا که کنتراست تصویر را در شرایط نور متفاوت نشان می‌دهد (از تاریکی مطلق گرفته تا زیر نور آفتاب).

تلویزیون OLED چیست؟

2017-04-19/۶ دیدگاه /در تلویزیون OLED /توسط

تلویزیون OLED چیست؟

تلویزیون OLED چیست؟ این سوالی است که زیاد پرسیده میشود. برای ایجاد یک تصویر در تلویزیون تنها نیاز به نورهای قرمز، سبز و آبی دارید. OLEDها در واقع با عبور جریان الکتریسیته از موادی که این رنگ‌ها را تولید می کنند، کار می کنند. هیچ تکنولوژی تلویزیون دیگری این طور مستقیم نور را به وجود نمی آورد. LCD از فیلتر رنگ و مایع کریستالی بر روی نور پس زمینه بهره می‌برد و پلاسما نیز از نور ماوراء بنفش تولید شده توسط بسته‌های گازی که فسفرهای رنگی قرمز، آبی و سبز را تحریک می‌کنند، بهره می‌برد. مهم‌ترین برتری OLEDها آن است که هر پیکسل بصورت مستقیم نور ساطع می‌کند؛ این در حالی است که در پنل‌های LCD نور پس‌زمینه‌ی توسط لامپ‌های LED یا فلورستنت تامین می‌شود.

چرا OLED TV ها گام بزرگی محسوب می‌شوند؟

مواردی که گفته شد به چه معناست؟ تلویزیون‌های OLED نازک‌تر، سبک‌تر و مناسب‌تر بوده و عملکردی بهتر نسبت به تکنولوژی‌های دیگر تلویزیون‌ها دارند. هر پیکسل با خاموش شدن می‌تواند مشکی مطلق را به وجود آورد که این یکی از خصوصیات منحصر به فرد OLED است که موجب ایجاد وضوح تصویر استثنایی می‌شود. دلیل این موضوع نیز آن است که هر پیکسل بصورت مستقل هدایت می‌شود و به راحتی می‌تواند خاموش شود؛ اما در LCD ها نور تک تک پیکسل‌ها قابل کنترل نیست و در واقع حوزه‌ای شامل چند پیکسل کنترل می‌شوند.

در فناوری OLED به دلیل اینکه نیازی به نور پس زمینه نیست، ضخامت پنل به شدت کاهش می‌یابد و شاهد تلویزیون‌های ۴ تا ۷ میلی‌متری مبتنی بر این فناوری هستیم که بسیار هم سبک هستند.

با این تفاسیر به هیجان نیامدن از تکنولوژی OLED کار سختی است؛ چرا که تمام ویژگی‌های یک تلویزیون رویایی از جمله وضوح شگفت‌انگیز، نازکی باور نکردنی و مصرف اندک انرژی را دارد.

گیمرها و علاقمندان فیلم‌های سینمایی عاشق OLED می‌شوند. این نمایشگرها زمان پاسخ‌دهی به مراتب سریع‌تری در مقایسه با LCDها دارند. در بعضی از شرایط OLED ها می‌توانند تا ۱۰۰۰ برابر سریع‌تر از LED LCD های رایج بازار باشند و از این بابت تماشای تصاویر فیلم‌های اکشن، مسابقات ورزشی یا بازی‌های ویدیویی در OLEDها بسیار جذاب است. زمان پاسخ‌دهی بسیار سریع باعث می‌شود تا مواردی مانند تیره و مات شدن صحنه در تصاویر سریع در OLED وجود ندارد.

OLEDها به دلیل کنترل بسیار خوبی که بر روی هر پیکسل دارند، کنتراست خارق‌العاده‌ای را ارائه می‌کنند. مشکی در این نمایشگرها فوق‌العاده عمیق و سفید نیز در سطح قابل قبولی است.

LED یا OLED؟

همانطور که قبلا گفتیم تلویزیون های LED موجود در بازار در واقع LED نیستند. آنها همان LCD هستند که برای نور پس‌زمینه یا Backlight از LED استفاده می‌کنند. به همین دلیل نام کامل این نوع از نمایشگرها LED LCD است که به اختصار به آن‌ها LED گفته می‌شود. این نوع تلویزیون‌ها مصرف انرژی کمتری نسبت به LCD و پلاسما دارند؛ اما باز هم قابل مقایسه با OLED نیستند. در OLED از موادی استفاده می‌شود که از کربن ارگانیک ساخته شده‌اند. این مواد با عبور جریان نور تولید می‌کنند. اگر بخواهیم به شکل ساده‌تری توضیح دهیم، LEDها همچون لامپ‌های کوچک کنار هم قرار می‌گیرند؛ در حالی که OLED ها سطوحی هستند که نور ساطع می کنند.

RGB OLED یا White OLED؟

تکنولوژی کنونی OLED موجود در بازار به دو دسته تقسیم می‌شود: RGB OLED و White OLED؛ در نوع اول همچون دیگر تلویزیون‌ها، هر پیکسل دارای ساب پیکسل‌های سبز، قرمز و آبی است.

اما White OLED کمی پیچیده‌تر است و عناصر رنگ‌های قرمز و سبز و آبی با هم ترکیب شده‌اند. وقتی جریان از آنها عبور می‌کند، این عناصر نور سفید تولید می‌کنند. این نور سفید از یک فیلتر رنگی عبور می‌کنند تا عناصر پیکسل قرمز، سبز و آبی تولید شوند.

تصویر بالا یک پیکسل را نشان می‌دهد. امروزه حداقل دو میلیون پیکسل در تلویزیون‌ها وجود دارد (۱۹۲۰×۱۰۸۰) در طراحی تلویزیون‌های ال جی ساب-پیکسل‌های بیشتری نیز وجود دارد که منجر به روشنایی بیشتر و مصرف کمتر می‌شود. روشنایی بیشتر مهم ترین عامل در داشتن تصویر بهتر زیر نور آفتاب است.

تکنولوژی White OLED در نگاه اول کمی عجیب به نظر می‌رسد. چرا باید وقتی سه رنگ داریم با ترکیبشان نور سفید بسازیم و دوباره با عبور آن از فیلتر رنگ خاصی ایجاد کنیم؟ مساله این است که این تکنولوژی چند مزیت دارد. نور سفید تولید شده در این روش پایدارتر بوده و تغییر رنگ در آن کمتر محتمل است. از سویی بنا به آن چه از مسئولین ال‌جی بیان شده این روش هزینه‌ی تولید کمتری نیز دارد. همچنین در WOLED تولید نمایشگرهایی با سایزهای مختلف ساده‌تر است.

AMOLED یا OLED؟

بسیاری از گوشی‌های هوشمند و برخی از دستگاه‌های دیگرِ همراهِ کوچک معمولا از اصطلاح AMOLED به جای OLED استفاده می‌کنند. “AM” مخفف “Active Matrix” است که منظور از آن روش آدرس‌دهی صفحه‌نمایش آنها است. این فقط یکی از روش‌های بکارگیری نمایشگر‌های OLED است که مزیت آن اجرای بهتر تصویر متحرک مثل ویدئو است و هر پیکسل امکان آدرس‌دهی مستقل را دارد.

کدام شرکت‌ها تلویزیون OLED تولید می‌کنند؟

در سال ۲۰۱۲ شرکت‌های ال‌جی و سامسونگ تلویزیون‌های OLED خود را معرفی کردند؛ اما تنها شرکتی که تولید انبوه پنل‌های OLED در سایز بزرگ را شروع کرده ال‌جی است. سامسونگ با وجود اینکه یکی از تولیدکنندگان مطرح OLEDها است، اما تمرکز خود را بر روی SUHDها گذاشته است.

آیا نمایشگرهای OLED قادر به پخش تصاویر سه بعدی هستند؟

بله؛ هر دو نوع فناوری سه بعدی شامل اکتیو و پسیو در تلویزیون‌های OLED قابل پیاده‌سازی هستند.

مقایسه تلویزیون های OLED ( منحنی ) با LED

2017-04-18/۴ دیدگاه /در تلویزیون OLED /توسط

در حال حاضر با گذشت سه سال قیمت تلویزیون های OLED برای خریداران بسیار مناسبتر از قبل شده است به صورتی که متوسط قیمت برای تلویزیون های OLED در سال ۲۰۱۳ برابر با ۹۰۰۰ دلار بود که در حال حاضر یعنی آوریل سال ۲۰۱۷ قیمت به حدود ۱۸۰۰ دلار رسیده است. می توان پیشرفت تلویزیون های OLED را در داشتن دو فناوری HDR و ۴k نیز جستجو کرد.

در نمایشگاه ces 2017 شرکت های معتبر دیگری علاوه بر ال جی همچون سونی و پاناسونیک نشان دادند که به صورت جدی پا به عرصه تولید تلویزیون های OLED گذاشته اند.

اما قبل از اینکه بیشتر در مورد تلویزیون های OELD حرف بزنیم یک مشکل اساسی شرکت های بزرگی که در عرصه ی تولید تلویزیون فعالیت می کنند را بیان می کنیم.

فرض کنید شما میخواهید درک کنید فناوری جدید HDR در تلویزیون ها چه تفاوتی ایجاد کرده است. این فناوری به جای ۱۶ میلیون رنگ با کمک نزدیک به یک میلیارد رنگ طیف وسیع تری از جزئیات را روی صفحه نمایش به اجرا می گذارد و کنتراست بسیار بهتری ارائه میدهد. اما آیا شما با یک صفحه نمایش ۱۶ میلیون رنگی می توانید این تفاوت را درک کنید؟ یا باید با دیدن یک صفحه نمایش با این فناوری از نزدیک این تفاوت را تشیخص دهید؟

ایراد کار اینجا است که مزایای تکنولوژی HDR را نمی‌توان از طریق بستر غیر HDR به نمایش گذاشت.

در مورد تلویزیون های OLED نیز این توضیح صادق است. به صورتی که بدون داشتن یک بستر OLED نمی توان به صورت کامل آن را به مخاطب ارائه داد. اما ما در زیر سعی می کنیم به طور خلاصه ویژگی های کلی این تکنولوژی را توضیح دهیم.

اما پیش از بیان ویژگی های تلویزیون های OLED بیان این مطلب خالی از لطف نیست که: چیزی به اسم تلویزیون LED وجود خارجی ندارد. عبارت تلویزیون LED تنها یک عبارت تبلیغاتی گمراه‌کننده است که توسط سازندگان بزرگ تلویزیون برای بازاریابی بهتر محصولاتشان استفاده می‌شود. تمامی تلویزیون‌های LED موجود در بازار (از جمله LED منزل خود شما) در واقع تلویزیون‌های LCD هستند. عبارت LED جلوی نام تلویزیون‌ها، به طرز فریبکارانه‌ای مخفف عبارت طولانی‌تر «LED-backlit LCD» به معنای «LCD روشن‌شده توسط نور پس‌زمینه‌ی LED» است.

در تلویزیون‌هایOLED هر پیکسل، خودش نور خود را تأمین می‌کند چیزی به اسم نور پس‌زمینه وجود ندارد. در نتیجه در تلویزیون های OLED وقتی خواست بر تولید رنگ سیاه در یک پیکسل باشد این پیکسل خاموش می شود و سیاه‌ترین رنگ ممکن را تولید می کند. همین موضوع باعث می‌شود که کنتراست تلویزیون‌های OLED اصلا قابل مقایسه با تلویزیون‌های LCD نباشد.

OLED مخفف عبارت organic light-emitting diode و به معنی «دیود ارگانیک گسیل دهنده‌ی نور» است. از لحاظ فنی، نمایشگر‌های منحنی از لایه‌ای از مواد ارگانیک که بین دو الکترود قرار گرفته است، تشکیل می‌شوند. اما آنچه یک مصرف کننده‌ی معمولی کافی است بداند، این است که در نمایشگرهای OLED ( منحنی ) بر خلاف LCD هر پیکسل خودش نور خود را تأمین می‌کند.

ساخت نمایشگر OLED در ابعاد تلویزیون کار بسیار سختی است. تا همین چند سال پیش نمایشگرهای OLED تنها محدود به صفحات ۴ اینچی تلفن‌های هوشمند می‌شدند؛ تا اینکه در سال ۲۰۱۲ سامسونگ از اولین تلویزیون OLED رونمایی و ال‌جی در سال ۲۰۱۳ نسل اول تلویزیون‌های OLED خود را در ابعاد ۵۵ اینچ روانه‌ی بازار کرد. از آن زمان تا به امروز تلویزیون‌های اولد راه درازی پیموده‌اند و قیمت آن‌ها چندین برابر کاهش یافته است. در این سال‌ها ال‌جی تقریبا تنها بازیگر عرصه‌ی اولد بود تا اینکه در نمایشگاه CES 2017 سونی و پاناسونیک با معرفی تلویزیون‌های OLED خود نشان دادند که قصد دارند به صورت جدی وارد بازار این تلویزیون‌ها شوند و بر انحصار چند ساله‌ی ال‌جی بر آن پایان دهند.

از آنجایی که OLED-ها (LED-های ارگانیک) نور رنگی را مستقیما تابش می‌دهند و نیازی به نور زمینه و قطعات نوری اضافه ندارند، می‌توان آن‌ها را در ضخامت‌های بسیار کم (ضخامت ۵ میلی متری در مدل‌های ۶۵ اینچی) تولید کرد. با پیشرفت و تکامل روزافزون فناوری ساخت پنل‌های منحنی، به نظر می‌رسد کاهش ضخامت تلویزیون‌های OLED پایانی نداشته باشد؛ تا جایی که شنیده می‌شود LG قرار است تلویزیون Wallpaper (کاغذدیواری) خود را با ضخامت تنها ۱ میلی‌متر در همین سال ۲۰۱۷ به بازار عرضه کند.

تلویزیون‌های OLED همچنین وزن بسیار کمتری نسبت به رقبای LCD خود دارند. برای مثال در مدل‌های مشابه، تلویزیون‌های OLED الجی ۵۲ درصد از رقیب بالارده‌ی سامسونگی خود سبک‌تر هستند.

مصرف انرژی تلویزیون‌های LCD و OLED تقریبا با هم برابر است

تلویزیونOLED رنگ سیاهِ تیره‌تری را به نمایش می‌گذارد، به‌طوری‌که وقتی تصویر سیاهی در صفحه به نمایش دربیاید، نمایشگر از قاب سیاه پیرامون تلویزیون قابل تشخیص نیست و تمام بدنه یکپارچه به نظر می‌رسد. درLCD-ها اما همواره نور زمینه وجود دارد و نمایشگر هیچگاه نمی‌تواند کاملا جلوی آن را بگیرد و سیاه واقعی را نمایش دهد.

ما در طرف دیگر طیف روشنایی، یعنی در روشن‌ترین حالت ممکن، تلویزیون‌های OLED رقابت را به تلویزیون‌های LCD واگذار می‌کنند.

اگر قصد دارید از تلویزیون OLED خود در مکانی استفاده کنید که در اکثر مواقع در معرض تابش مستقیم نور قوی قرار دارد، شاید تلویزیون OLED با تمام مزایایی که دارد انتخاب مناسبی برای شما نباشد. در شرایط نور محیطی کم و متوسط اما، روشنایی تلویزیون‌های OLED کافی است و مشکلی برای شما ایجاد نخواهد کرد.

کنتراست: بزرگ‌ترین مزیت تلویزیون‌های OLED

روشنایی: از جمله مهم‌ترین نقاط ضعف تلویزیون‌های OLED

۴K و HDR قابلیت‌های مختص تلویزیون‌های OLED نیستند و آن‌ها را در تلویزیون‌های LCD بالارده‌ی بازار نیز می‌توان یافت؛ اما از آنجایی که تمامی تلویزیون‌های OLED معرفی‌شده طی یک سال گذشته ۴K و HDR هستند، این دو ویژگی را جزو مزایای تلویزیون‌های OLED بر خواهیم شمرد.

کالیبره نبودن رنگ های تلویزیون های OLED به صورت پیش فرض یکی از معایب این نوع محصول می باشد. حتی اگر دو تلویزیون OLED از یک شرکت خاص و با مدل یکسان را بررسی کنید، متوجه خواهید شد که دقت رنگ‌های پیش‌فرض آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. به نظر می‌رسد که پنل‌های OLED را به دلایل ماهیتشان نمی‌توان با دقت رنگ یکسان تولید کرد. به همین دلیل است که در یک خط تولید تلویزیون OLED، دقت رنگ هر پنل با پنل دیگر متفاوت است. از طرفی چون کالیبراسیونتک‌تک تلویزیون‌ها کاری زمان‌بر و پرهزینه‌ است، متاسفانه تولیدکنندگان تلویزیون‌های OLED زحمت این کار را به خود نمی‌دهند.

در صورت خرید تلویزیون بالارده، تفاوت قیمتی با رقبای LCD ندارد.